Borek Kamienny to mała miejscowość leżąca w gminie Sulęczyno. Swą nazwę nosi od 1954 roku, przedtem nazywała się Wydmuchowo. Nazwa Wydmuchowo wydała się mieszkańcom oraz władzom nieodpowiednia i zmienili ją na Borek Kamienny, nawiązując do sąsiedniej wsi Borek.

Do 1851 roku w rejonie tutejszej szkoły było tylko dwóch ludzi piśmiennych. Właściciele obu wsi widząc, że ich podwładni nie potrafią się podpisać, postanowili wspólnie wybudować szkołę. Szkoła, wprawdzie jednoklasowa, powstała w 1867 roku w Wydmuchowie. Do szkoły uczęszczało wówczas 17 uczniów. Z chwilą powiększania się ilości uczniów dobudowano drugą klasę. Po I wojnie światowej, na skutek niedbalstwa i stale zmieniającego się kierownictwa, szkoła przedwcześnie uległa zniszczeniu tak dalece, że zaistniała konieczność budowy nowej szkoły.

W 1938 roku przystąpiono do gromadzenia materiałów budowlanych, a w następnym rozpoczęto budowę. Do wybuchu II wojny światowej wybudowano parter. W czasie wojny okupanci przystąpili do rozbiórki niedokończonej szkoły. Po zakończeniu wojny, z powodu braku szkoły w Wydmuchowie, zorganizowano w 1945 roku szkołę jednoklasową w Borku. Nie spełniała ona jednak swojego zadania, ponieważ dzieci z Kistowa z powodu dużej odległości pozostawały bez nauki. Brak nauczycieli uniemożliwił zorganizowanie drugiej szkoły w Kistowie i w ten sposób zaistniała ośmioletnia przerwa w nauce dla dzieci z Kistowa. Dopiero w 1947 roku zorganizowano w tej miejscowości naukę w wynajętym pomieszczeniu. Okazało się, że liczba dzieci jest tak duża, że wynajęte pomieszczenie było za małe. W ciągu dwóch miesięcy uzyskano jeszcze jedno pomieszczenie. W szkole tej pracowało 2 nauczycieli. Dla ludności starszej, którzy nie umieli czytać ani pisać zorganizowano 2 kursy nauki początkowej. Po przeprowadzonych kursach 38 osób uzyskało umiejętność czytania i pisania.

Obecny budynek szkoły oddano do użytku 7 listopada 1950 roku. Jednocześnie likwidacji uległy szkoły w Borku i Kistowie a nauczyciele rozpoczęli pracę w tutejszej szkole. Budynek początkowo miał 4 sale lekcyjne i pracowało tu 4 nauczycieli. Szkoła stała się więc nie tylko miejscem nauki ale także ważnym ośrodkiem kultury na wsi. Organizowano wiele imprez z udziałem mieszkańców okolicznych wsi.

W szkole działały różne organizacje uczniowskie, m.in. od 1951 roku rozpoczęła swoją działalność drużyna harcerska, która chociaż z przerwami działała do lat 90 ubiegłego stulecia.

Sytuacja nauczycieli nie była najlepsza ze względu na brak połączeń komunikacyjnych (brak utwardzonej drogi) i brak mieszkań, toteż następowała zmiana nauczycieli. Był to również okres, gdzie szkoła i okoliczne domy nie posiadały elektryczności. Pierwsza żarówka zaświeciła dopiero 17 marca 1964 roku, a telefon szkoła otrzymała w 1968 roku. Mimo tak trudnych warunków młodzież szkolna potrafiła organizować różne, ciekawe imprezy dla siebie i dla swoich rodziców.

Brak połączeń komunikacyjnych hamował rozwój gospodarczy terenu a także dostęp dzieci do szkół ponadpodstawowych. W związku z tym tylko nieliczni kończyli szkoły średnie, ale byli i tacy, którzy ukończyli studia wyższe, co na owe czasy było wielkim wyzwaniem.

Wraz z uzyskaniem połączenia komunikacyjnego z roku na rok zwiększał się procent uczniów kończących szkoły średnie a nawet wyższe.

W roku 1992 szkoła zakupiła pierwszy komputer, który przyczynił się do unowocześniania nauki w szkole, po dwóch latach zakupiono drugi, co stworzyło możliwość objęcia nauką informatyki najstarszą klasę w szkole. Obecnie dysponujemy 10 komputerami i 2 notebookami w administracji szkoły.

Wraz z unowocześnianiem procesu dydaktycznego zwiększyła się liczba uczniów biorących udział w różnych konkursach. Stałym konkursem od wielu lat w szkole jest Powiatowy Konkurs Biblijny. Najdłużej jednak uczestniczymy w Konkursie Rodno Mowa, w którym niejednokrotnie nasi uczniowie zdobywają I, II czy III miejsca w eliminacjach gminnych, co daje im możliwość uczestniczenia w eliminacjach rejonowych, gdzie również zostali zauważeni i otrzymywali wyróżnienia. Tematyka regionalna jest nieodłącznym elementem naszej pracy. Programy uroczystości szkolnych (szczególnie tych z udziałem rodziców) zawierają wiersze, piosenki czy inscenizacje w języku kaszubskim, a od 2008 roku wprowadzono w szkole j. kaszubski i uczniowie uczą się 3 godz. tygodniowo. Na j. kaszubski uczęszczają wszyscy uczniowie począwszy od kl. I do kl. VI.

Dużym zainteresowaniem uczniów cieszy się również Konkurs Poezji i Prozy Polskiej, gdzie w eliminacjach gminnych także zdobywamy wysokie lokaty.

W szkole gdy była 8- klasowa uczyło się nawet 120 uczniów a obecnie uczy się 53 uczniów i pracuje 10 nauczycieli, z których 5 jest zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin, a pozostali pracują w niepełnym wymiarze godzin oraz 2 pracowników obsługi.